Zobacz również
Wejherowo, 08.11.2018r.
Odra – sytuacja epidemiologiczna
Odra jest jedną z najbardziej zaraźliwych chorób wirusowych, wywoływaną przez paramyxowirusy. Prawie wszystkie nieuodpornione dzieci, narażone na kontakt z wirusem, ulegają zakażeniu. Choroba ta nie występuje u zwierząt. Wysoce zaraźliwy wirus odry rozprzestrzenia się podczas kaszlu lub kichania, przez bliski lub bezpośredni kontakt z wydzielinami z nosa i gardła osoby zakażonej. Odra objawia się m.in. gorączką, katarem, kaszlem, zapaleniem spojówek, plamkami po wewnętrznej stronie policzków i na języku, wysypką, która z twarzy i karku zstępuje na tułów, ręce i nogi. Duże znaczenie w zapobieganiu odrze mają szczepienia – wpływają one zarówno na ograniczenie liczby zachorowań i zgonów z powodu tej choroby na świecie.
W Polsce powszechne szczepienia przeciw odrze zostały wprowadzone w 1975 r. dla dzieci w 13-15 miesiącu życia. Szczepienia zostały przyjęte z niechęcią zarówno przez rodziców, jak i lekarzy. Dopiero w latach 90-tych odsetek dzieci szczepionych zgodnie z kalendarzem szczepień przekroczył 75%.
W 2004 r. do Programu Szczepień Ochronnych zostało wprowadzone szczepienie jednym preparatem przeciwko odrze, śwince i różyczce. Pierwsza dawka podawana jest w drugim roku życia, dawka przypominająca w 10 roku życia dziecka.
Szczepienia nie tylko uodparniają pojedyncze osoby, lecz także chronią całą populację, w tym dzieci, które nie mogły zostać zaszczepione z powodu przeciwwskazań zdrowotnych. Zakaźność odry jest bardzo wysoka, dlatego szacuje się, że odporność populacyjną zapewnia wyszczepialność na poziomie 95%. W województwie pomorskim zgodnie z kalendarzem szczepień pierwszą dawkę otrzymało 96,2 % dzieci, a szczepieniem przypominającym objęto 94,9 % dzieci.
DOROŚLI I DZIECI NIESZCZEPIENI LUB UODPORNIENI TYLKO 1 DAWKĄ SZCZEPIONKI PRZECIW ODRZE PO KONTAKCIE Z CHORYM NA ODRĘ, W RAMACH PROFILAKTYKI, POWINNI ZOSTAĆ ZASZCZEPIENI W PRZECIĄGU 72 GODZIN.
Poniżej ulotka informacyjna do pobrania:
